Een vaststellingsovereenkomst is een afspraak waarin twee of meer partijen een bindende regeling treffen om een geschil te voorkomen, dan wel op te lossen. Meestal wordt de vaststellingsovereenkomst gesloten tussen een werkgever en werknemer om zo een bestaande arbeidsovereenkomst te beëindigen. Hierin worden dan de afspraken rond het ontslag schriftelijk vastgelegd.
Vanaf 2006 is de vaststellingsovereenkomst voldoende om de WW-rechten te behouden. Voorwaarde hieraan is wel dat de tekst van de vaststellingsovereenkomst correct is opgesteld en dat de juiste opzegtermijn wordt gehanteerd.
De vaststellingsovereenkomst kan volgens de wet afwijken van het dwingend recht voor zover zij niet in strijd is met de openbare orde en goede zeden. Ook als er zaken in de vaststellingsovereenkomst worden opgenomen die in strijd zijn met het dwingend recht, is de vaststellingsovereenkomst bindend. De vaststellingsovereenkomst levert namelijk een zelfstandige titel op. Het is dus van groot belang dat alle partijen zich goed realiseren wat er wordt afgesproken in deze overeenkomst, want de vaststellingsovereenkomst kan slechts in zelden worden vernietigd, aangepast of ontbonden worden.
Wat staat er in een vaststellingsovereenkomst?
De vaststellingsovereenkomst bevat uiteraard de algemene gegevens van de partijen, zoals naam en adres, maar ook de functie en datum van indiensttreding worden hierin opgenomen. Verder wordt in de vaststellingsovereenkomst de reden genoemd van beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Zolang deze reden niet verwijtbaar is aan de werknemer, heeft dit geen gevolgen voor het verkrijgen van een eventuele WW-uitkering.
Andere zaken in de vaststellingsovereenkomst zijn de datum waarop de arbeidsovereenkomst wordt beëindigd en of er een ontslagvergoeding wordt uitbetaald.
Ook kunnen er afspraken over de resterende vakantiedagen worden opgenomen, of wat er gebeurt met bepaalde bedrijfseigendommen zoals een laptop of telefoon. Indien van toepassing is het tevens verstandig om te beschrijven wat er na het ontslag gebeurt met het concurrentiebeding of relatiebeding.
De vaststellingsovereenkomst eindigt meestal met de bepaling dat de partijen elkaar finale kwijting verlenen nadat de beschreven afspraken zijn nagekomen. Het is dus belangrijk dat alle rechten en plichten van de partijen als afspraken zijn opgenomen in de vaststellingsovereenkomst. Nadien valt er immers niets meer te vorderen bij de andere partij.